Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

iść w niepamięć

См. также в других словарях:

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • niepamięć — ż V, DCMs. niepamięćęci, blm 1. «brak pamięci (o kimś lub o czymś), zapomnienie» ◊ Pójść, iść w niepamięć «zostać zapomnianym» ◊ Puścić coś w niepamięć «zapomnieć o doznanej przykrości, krzywdzie; wybaczyć» ◊ Wydobyć kogoś (coś) z niepamięci… …   Słownik języka polskiego

  • iść [pójść] w niepamięć — {{/stl 13}}{{stl 33}} ulegać zapomnieniu; także: być wybaczanym :{{/stl 33}}{{stl 10}}Czyjeś zasługi, przewinienia idą w niepamięć. Na wiele stuleci wielki artysta poszedł w niepamięć. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niepamięć — niepamięć* {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. iść [pójść] w niepamięć; puścić {{/stl 7}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}w niepamięć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

  • pójść — Alkohol (wino, wódka itp.) poszedł komuś do głowy, w nogi zob. iść 1. Bomba poszła w górę zob. bomba 3. Cała para poszła w gwizdek zob. cały 1. Coś komuś poszło jak po maśle, jak z płatka, jak po mydle zob. iść 4. Coś (nie) poszło komuś na… …   Słownik frazeologiczny

  • pójść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXd, pójśćjdę, pójśćjdzie, pójdź, poszedł, poszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc, skierować się w którąś stronę, wybrać się dokądś, w jakimś celu; zacząć iść dokądś; podążyć;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»